|
|
 | Kalendarium | |
|
KALENDARIUM
Klasztoru OFM w Kobylinie i Sanktuarium Matki Bożej przy Żłóbku
1453 – przybycie do Krakowa Jana Kapistrana, do Zakonu Braci Mniejszych wstępuje Jan Wierzbięta Kobyliński przyjmując imię zakonne br. Klimak.
1456 – 20 marca o. Filip i br. Klimak otrzymują od właścicieli Kobylina akt fundacji kościoła pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny przy Żłóbku oraz klasztoru.
1460 – wikariusz prowincji o. Gabriel z Werony akceptuje utworzenie konwentu Braci Mniejszych Regularnej Obserwacji w Kobylinie jako szóstego w Wielkopolsce i pierwszego w archidiecezji gnieźnieńskiej.
1477 – 23 lutego w kryptach klasztornych zostaje pochowany w opinii świętości Gwardian klasztoru o. Justyn magister sztuk wyzwolonych.
1463 – 1 września Prymas Polski, Arcybiskup Jan Sprowski zatwierdza fundację klasztoru OFM w Kobylinie.
XV w. – pod koniec wieku zostaję wybudowany murowany kościół (obecne prezbiterium) oraz rozplanowany klasztor.
1491 – Mikołaj i Wojciech Kobylińscy nadają zgromadzeniu Tercjanek franciszkańskich w Kobylinie dwa ogrody sąsiadujące z gruntami klasztoru.
1499 – zostaje konsekrowany nowy, murowany kościół pw. N.M.P. przy Żłóbku wraz z głównym ołtarzem.
XVI w. – do uprzednio wybudowanego kościoła dobudowane zostaje nawa oraz zostają wzniesione zabudowania klasztorne.
1502, 1514, 1526 i 1665 – w Kobylinie na pewno odbywały się Kapituły Prowincji OFM, co świadczy o wysokiej pozycji konwentu kobylińskiego w strukturach zakonu.
1519 – 20 października w krypcie kościoła pochowany został właściciel Kobylina, mąż stanu, wojewoda kaliski Jerzy Konarski.
1556 – zatarg zakonników z właścicielem dóbr kobylińskich Janem Konarskim o udzielenie schronienia i nie wydawanie pod sąd zakonny zbiegłego z klasztoru w Pleszewie Franciszkanina. Zatarg zakończył się ugodą.
1597 – utworzenie przy kościele klasztornym Bractwa św Anny posiadającego pisany statut obowiązujący „w Koronie i w Litwie”, do którego Protektorem był od 1704 r. Król Polski Stanisław Leszczyński.
1599 – w kryptach pod kościołem pochowany zostaje kasztelan kaliski, mąż stanu i zasłużony żołnierz, dziedzic Kobylina Jan Konarski jako ostatni z rodu po mieczu.
1604 – przy kościele klasztornym zostaje utworzone bractwo „Paska św. Franciszka” do którego należeli przede wszystkim mieszczanie.
1621 – staraniem gwardiana o. Antoniego Zamojskiego zostaje wybudowana przy kościele kaplica św. Marii Magdaleny. Z darowizny p. Jutrosińskiego zakupione zostają pierwsze organy.
1654 – przy kościele klasztornym zostaje utworzone bractwo „Niepokalanego Poczęcia N.M.P.” którego członkowie byli min. Obowiązani do codziennego odmawiania „koronki”, a podczas procesji obraz N.M.P. mogły nosić tylko dziewice.
1656 – klasztor zostaje złupiony i podpalony przez oddział niemiecki w służbie szwedzkiej dowodzony przez niejakiego Wrzeszczowic.
1658 – staraniem Gwardiana o. Franciszka zostaje zakupiony dzwon.
1659 – po odbudowaniu zostaje poświęcony przez biskupa poznańskiego ołtarz główny i dwa ołtarze boczne w kościele.
1661 – w krypcie pod kościołem zostaje pochowany Samuel ze Skrzypny Twardowski jedna
z najbardziej znanych postaci Ziemi Kobylińskie, poeta baroku i zasłużony żołnierz, dzierżawca dóbr kobylińskich zamieszkujący w Zalesiu Wielkim.
1676 – 17 kwietnia w krypcie pod kościołem zostaje pochowany zmarły w wieku 42 lat Zygmunt Twardowski zasłużony żołnierz, uczestnik wojny z kozakami i poselstwa Stanisława Czarnieckiego do Danii, dzierżawca Targoszyc.
1682 – przy kościele klasztornym zostaje utworzone bractwo „Św. Antoniego Padewskiego”’
1686 – do Bractwa św. Anny przy kościele klasztornym przystępuje właściciel Kobylina Bogusław Leszczyński.
1690 – 6 listopada zostaje pochowana w krypcie rodzinnej pod kościołem kasztelanowa nakielska, dziedziczka Smolic Anna z Choyna Rogalińska której barokowy, wykonany na blasze portret trumienny zachował się w zbiorach klasztoru.
1705 – w klasztorze zostaje zakwaterowany oddział szwedzkiej kawalerii, sojuszników Króla Stanisława Leszczyńskiego w Wojnie Północnej. Klasztor tak jak i całe miasto ponosi ciężar stacjonowania tu przez rok garnizonu wojskowego.
1706 – lektor (późniejszy gwardian) Kapistran Szyciecki „bronił konwentu i ludzi dniem i nocą ciemiężonych” przez przemieszczające się oddziały walczących ze sobą wojsk.
1709 – oddziały rosyjskie dowodzone przez pułkownika (generała) Szulca, pustoszący dobra Leszczyńskich w Wielkopolsce złupiły wszystkie kobylińskie kościoły oraz klasztor.
1709 – w sierpniu przez trzy dni zatrzymał się w Kobylinie podążając objąć w Warszawie tron Polski Król August III Mocny. Miejscem postoju króla i dworu był z dużym prawdopodobieństwem klasztor.
1719 – staraniem Gwardiana o. Kapistrana Szycieckiego zostaje wzniesiona drewniana dzwonnica przy klasztorze do której przeniesiono dzwony z kościoła i zakupiono jeden dodatkowy św. Antoniego.
1726 – w kruchcie kościoła zostają zamontowane dwuskrzydłowe drzwi przyozdobione płaskorzeźbami przedstawiającymi św. Jana Chrzciciela i św. Franciszka z Asyżu nieznanego autorstwa.
1734 – w gospodarstwie przyklasztornym zostaje uruchomiony browar.
1744 – w kościele zostaje wybudowany nowy ołtarz główny (istniejący do chwili obecnej) za 1660 złotych.
1759 – zakończono budowę sklepienia nawy.
1760 – wybudowany zostaje nad wejściem chór, ambona i sześć ołtarzy bocznych.
1762 – gwardian o. Archanioł Miastkowski zamówił u mistrza Kazimierza Kowalskiego budowę organów na chórze za 6000 złotych.
1772 – 1 kwietnia żołnierze pruscy walczący z siłami Konfederacji Barskiej grabią z klasztoru wszelkie cenniejsze rzeczy, których nie zdołano ukryć, oraz żywność i paszę.
1792 – ostatni zapis w kronice klasztornej przed kasatą.
1836 – po śmierci Gwardiana o. Marcelego Radońskiego klasztor zostaje zamknięty. Kościół zostaje przekazany proboszczowi parafii Św. Stanisława, a zabudowania klasztorne władze pruskie wykorzystują na cele komunalne. Biblioteka licząca ponad 2000 woluminów w tym około 200 cennych rękopisów zostaje przejęta przez Prusaków. Cenniejsze woluminy przewiezione zostają do Biblioteki Królewskiej w Berlinie, a pozostałe rozproszone po różnych książnicach.
1883 – w kruchcie kościoła klasztornego umieszczona zostaje tablica poświęcona dwusetnej rocznicy zwycięstwa Jana III Sobieskiego pod Wiedniem. Był to akt szczególnego patriotyzmu i odwagi mieszkańców, wobec bezwzględnie realizujących politykę germanizacyjną władz pruskich.
1898 – data umieszczona na obudowie organów obok nazwiska organmistrza
W. Jurkowskiego świadcząca zapewne o przeprowadzonym remoncie lub konserwacji.
1925 – dekretem Archidiecezji Poznańskiej zostaje powołana parafia Narodzenia Pańskiego w Kobylinie, której siedzibą mają być budynki klasztorne. Parafia miała obejmować część miasta, oraz wsie Górkę i Białą Różę. Dekret nigdy nie został wprowadzony w życie.
1929 – 29 grudnia przy licznym udziale duchowieństwa diecezjalnego Prowincjał o. Ludwik Kasprzyk wprowadził do klasztoru ponownie oo. Franciszkanów. Gwardianem zostaje o. Barnaba Stokowy.
1931 – 8 września przy kobylińskim klasztorze rozpoczyna działalność Małe Seminarium oo. Franciszkanów (Collegium Seraphicum). Naukę na poziomie gimnazjum i liceum rozpoczęło w tym roku 74 uczniów.
1939 – 10 grudnia hitlerowskie władze okupacyjne wysiedlają zakonników do klasztorów na Dolnym i Górnym Śląsku. Kościół zostaje zamieniony w magazyn zbożowy, a klasztor wykorzystywany do celów komunalnych.
1940 – w marcu w budynku klasztoru rozpoczyna funkcjonowanie „Jugendlager fűr polnische Kinder” podlegający Ośrodkowi Selekcji Rasowej w Łodzi. Zostają tu przywiezione polskie dzieci ze zlikwidowanych sierocińców. Wyselekcjonowane dzieci były przeznaczane do naturalizacji w niemieckich rodzinach adopcyjnych. Los pozostałych jest nieznany. Ośrodek działał tu do 1943 roku.
1944 – w klasztorze funkcjonuje niemieckie gimnazjum ewakuowane z Berlina.
1945 – w Wielki Czwartek do klasztoru powraca o. Solan Ratajczyk, który w 1939 r. uniknął wywózki i przez całą okupację ukrywał się w pow. krotoszyńskim i ostrowskim prowadząc pracę duszpasterską. O. Solan przejmuje administrowanie klasztorem. Pierwsza msza zostaje odprawiona w lipcu „w niedzielę przed Porciunculi”.
1948 – w klasztorze rozpoczyna funkcjonować nowicjat.
1954 – władze komunistyczne wysiedlają zakonników z klasztoru i organizują tu ośrodek dla sióstr Elżbietanek wyrzuconych ze swoich zgromadzeń na Dolnym Śląsku w ramach tzw. „Akcji X 2”.
1956 – do klasztoru powracają Franciszkanie, w ramach liberalizacji polityki władz internowane siostry powracają do siebie. Ostatnia wyjeżdża z Kobylina w 1958 r.
1957 – w klasztorze rozpoczyna ponownie działalność kolegium serafickie tym razem pod nazwą Niższe Seminarium Duchowe oo. Franciszkanów.
1959 – w kościele zostaje zamontowany sprzęt nagłaśniający działający w oparciu o wzmacniacz 40 W.
1960 – rozpoczęto prace przy instalowaniu centralnego ogrzewania.
1962 – 19 lipca władze oświatowe PRL dokonują likwidacji kolegium serafickiego podając jako przyczyny decyzji nie uwzględnianie w procesie nauczania wychowania socjalistycznego, oraz złe warunki socjalno – bytowe. O zakłamaniu władz świadczyło, że jaszcze w tym samym roku w skrzydle, w którym działało kolegium umiejscowiono kobylińskie szkoły zawodowe.
1969 – w uzgodnieniu z pracownią konserwatora zabytków kościół zostaje przemalowany w jasnym złożeniu kolorystycznym.
1972 – potężna wichura zrywa blaszane pokrycie dachu dzwonnicy, zostaje ona poddana naprawie dopiero w 1974 r. Miedzianą blachę zastąpiono pokryciem z papy bitumicznej obniżając estetykę obiektu.
1974 – w południowym skrzydle klasztoru rozpoczyna działalność Muzeum Ziemi Kobylińskiej.
1975 – do klasztoru w Kobylinie zostaje czasowo przeniesiony nowicjat z Osiecznej. Podjęto pierwszą próbę zastąpienia dzwonów nagraniem magnetofonowym emitowanym przez wzmacniacz elektroakustyczny.
1977 – dla klasztoru zostaje zakupiony pierwszy samochód osobowy marki „Syrena 105”.
1993 – przeprowadzono całkowitą wymianę systemu centralnego ogrzewania kompleksu klasztornego. Na terenie przyklasztornym zostały odnalezione nagrobki ze zlikwidowanego przez hitlerowców w 1940 r. cmentarza żydowskiego w Kobylinie. Tablice te posłużyły następnie do utworzenia lapidarium przy ul. Grunwaldzkiej.
1994 – zostaje uporządkowany teren po przyklasztornym cmentarzu, a następnie zostały tu ustawione stacje drogi krzyżowej.
1997 – zostaje przeprowadzony kompleksowy remont poddaszy klasztoru w celu urządzenia ośrodka rekolekcyjnego. Wyremontowane i umeblowane pokoje zostają 27 września poświęcone przez biskupa kaliskiego Stanisława Napierałę. W tym samym dniu poświęcona zostaje figura św. Franciszka ustawiona w centralnym punkcie uporządkowanego, zewnętrznego dziedzińca.
1999 – podjęto prace przy renowacji ołtarzy zmieniając ich kolorystykę. Prace musiano przerwać w lipcu 2002 roku po interwencji Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków. Do tego czasu nową, atrakcyjną formę uzyskał ołtarz główny i cztery ołtarze boczne.
2002 – w klasztorze rozpoczyna działalność postulat.
2003 – wymieniona zostaje trudna w utrzymaniu drewniana podłoga klasztoru na posadzkę z płyt granitowych.
2005 – został zakupiony system tzw. elektronicznych dzwonów. Po stu latach, które minęły od zrabowania ich przez prusaków po raz pierwszy klasztorne dzwony wezwały wiernych na msze.
2006 – Ojciec Święty Benedykt XVI z okazjo jubileuszu 550 leci powstania kościoła i klasztoru w Kobylinie udziela Franciszkanom i wiernym apostolskiego błogosławieństwa.
2008 – Ordynariusz diecezji kaliskiej ks. bp Stanisław Napierała erygował Parafię pod wezwaniem Matki Bożej przy Żłóbku
2008 - ojciec Sobiesław Tomala, dotychczasowy gwardian zostaje pierwszym proboszczem nowo powstałej parafii.
2010 - ojciec Serafin Sputek zostaje decyzją Ordynariusza diecezji kaliskiej ks. biskupa Stanisława Napierały i przy akceptacji władz zakonu wyznaczony drugim proboszczem parafii.
2011 – parafia przeżywa Peregrynację Kopii Obrazu Jasnogórskiego.
2011 - po raz pierwszy zostaje zorganizowany Kiermasz Adwentowy na dziedzińcu klasztornym.
2012 - podczas trwania obchodów Uroczystości Odpustowych ku czci Matki Bożej Anielskiej z Porcjunkuli zostaje zorganizowany I Franciszkański Festyn Rodzinny.
2012 - rozpoczęcie renowacji kościoła i klasztoru. Pierwszym etapem jest remont frontonu kościoła.
2013 - parafia Matki Bożej przy Żłóbku przeżywa pierwszą Wizytację Kanoniczną, przeprowadzoną przez Jego Ekscelencję Księdza Biskupa Teofila Wilskiego. Wizytacja ta, łączyła się nierozerwalnie z udzieleniem Sakramentu Bierzmowania i poświęceniem nowego sztandaru Franciszkańskiego Zakonu Świeckich.
2013 - ojciec Serafin Sputek decyzją Władz Zakonnych zostaje przeniesiony do Rybnika i mianowany proboszczem parafii Świętego Józefa Robotnika. Dotychczasowy Gwardian klasztoru, ojciec Ksawery Majewski zostaje trzecim proboszczem Parafii Matki Bożej przy Żłóbku.
| | | | |
|
|
Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem? Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.
Zapomniane hasło? Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
| |
|
Ogłoszenia Parafialne 
Parafia
